اثر عصاره آبی – الکلی قره قات ( vaccinium arctostaphylos) بر ترشح انسولین از جزایر لانگرهانس جدا شده موش صحرایی

سابقه و هدف: قره قات یکی از گیاهان دارویی است که برای درمان دیابت استفاده می شود. اما سازوکارهای مسئول اثر ضد دیابتی آن به خوبی مشخص نشده است. هدف این مطالعه، تعیین اثر احتمالی قره قات بر ترشح انسولین از جزایر لانگرهانس جدا شده از موش های صحرایی انجام شد.   مواد و روش ها: این جزایر به مدت 60 دقیقه در حضور گلوکز 3 یا 10 میلی مولار با یا بدون میلرینون (01/0 و 1/0 درصد) و عصاره آبی- الکلی (1/0 و 1 درصد) قره قات تیمار شدند. غلظت انسولین موجود در نمونه های تیمار شده اندازه گیری گردید.   یافته ها: افزایش غلظت گلوکز محیط از 3 به 10 میلی مولار سبب افزایش معنی داری در ترشح انسولین گردید. میلرینون در غلظت 1/0 میلی مولار ترشح انسولین القاء شده توسط گلوکز 10 میلی مولار را به طور معنی داری افزایش داد. اما هیچ یک از غلظت های عصاره نتوانست این ترشح انسولین را تحت تاثیر قرار دهد.   نتیجه گیری: نتایج ما نشان می دهد که قره قات فاقد ویژگی انسولینوتروپیک است و اثرات آن بر دیابت توسط سازوکارهای دیگری وساطت می شود که باید در مطالعات آینده روشن شوند.